Diastema – czym jest i jak ją wyleczyć?

Diastemą nazywamy pustą przerwę między górnymi jedynkami. Łatwo ją zauważyć ze względu na umiejscowienie. Diastema o szerokości do 2mm jest uznawana wyłącznie za wadę estetyczną. Większa jest już wadą zgryzu, która kwalifikuje się do leczenia ortodontycznego, gdyż mogą jej towarzyszyć choroby przyzębia oraz wady wymowy.

Możemy wymienić trzy przyczyny powstawania tej wady:

1) przerost wędzidełka wargi górnej lub jego nieprawidłowe umiejscowienie – diastema prawdziwa

2) wystąpienie hipodoncji (za małej ilości zębów w jamie ustnej), mikrodoncji (mniejszej wielkości zębów) lub hiperdoncji (nadmiarowego uzębienia) – diastema rzekoma

3) wymiana zębów mlecznych na stałe między siódmym, a dziewiątym rokiem życia – diastema fizjologiczna

Rozpoznanie i leczenie

Postawienie diagnozy nie jest problematyczne, gdyż lekarz od razu jest w stanie zauważyć defekt i ustalić jego przyczynę.

Leczenie diastemy jest ściśle uzależnione od jej przyczyny. Jeśli powodem istnienia szpary między zębami jest wędzidełko wargi górnej konieczne jest jego podcięcie. Zabieg ten wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym przez lekarza chirurga.

Diastemę rzekomą najczęściej leczy się za pomocą aparatu ortodontycznego stałego. Jest to najskuteczniejsza metoda leczenia. W przypadku, gdy przyczyną jest dodatkowy ząb konieczna jest jego ekstrakcja przed założeniem aparatu. W sytuacji odwrotnej, kiedy mamy do czynienia z brakiem uzębienia, konieczne jest wstawienie implantu.

Diastema fizjologiczna, ze względu na sposób jej powstawania, nie wymaga specjalistycznego leczenia i znika samoistnie po wyrżnięciu się zębów stałych. Rzadko też przekracza ona szerokość 2mm.

Poprawa estetyki

Małą diastemę, będącą wyłącznie wadą estetyczną, można szybko i skutecznie naprawić za pomocą wypełnienia (tzw. Bonding). Na oba siekacze nakładana jest warstwa kompozytu, co zamyka szparę między zębami. Bardzo dobry efekt dają również licówki porcelanowe, dobierane odpowiednio do koloru i kształtu zębów.